-
1 świadectwo
świadectwo n (-a) szkolne (Schul)Zeugnis n; ukończenia kursu Zertifikat n, Bescheinigung f; fig Zeugnis n; HDL Zertifikat n;świadectwo dojrzałości Reifezeugnis n; -
2 świadectwo
świadectwo [ɕfjadɛʦ̑tfɔ] nt\świadectwo dojrzałości Reifezeugnis nt, Abiturzeugnis nt, Zeugnis nt der allgemeinen/fachgebundenen Hochschulreife\świadectwo lekarskie ärztliches Attest, medizinisches Gutachten\świadectwo niekaralności Führungszeugnis nt\świadectwo pracy Arbeitszeugnis nt\świadectwo szkolne Schulzeugnis nt\świadectwo ślubu/urodzenia Heirats-/Geburtsurkunde f\świadectwo szczepień Impfschein m, Impfpass m\świadectwo ukończenia kursu Zertifikat nt\świadectwo zgonu Sterbeurkunde f, Totenschein mprzedstawić \świadectwo das Zeugnis vorlegenwystawić komuś [świetne/kiepskie] \świadectwo (t. przen) jdm ein [hervorragendes/mieses] Zeugnis ausstellen ntbyć świadectwem czegoś ( książk) Zeugnis von etw seindać \świadectwo czemuś ( książk) von etw Zeugnis ablegendać \świadectwo prawdzie ( książk) der Wahrheit die Ehre gebendać \świadectwo swej wierze ( książk) seinen Glauben bekennen
См. также в других словарях:
poświadczenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. poświadczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. poświadczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokument poświadczający coś; świadectwo,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… … Słownik języka polskiego
